...Al moet ik daar zelf voor zorgen!
Eind 2019 was een hoogtepunt voor mij. Na vier jaar in de bouw gewerkt te hebben, kreeg ik een nieuwe kans in het lokale theater als parttime marketingmedewerker. Mijn droombaan! Het theater waar ik al van jongs af aan kwam, vijf minuten wandelen van waar ik woon, een eigen bedrijfje ernaast voor extra opdrachten; het kon niet mooier!
Om dit te vieren gingen mijn vriendin en ik op reis naar Dublin en vierden daar oud- en nieuwjaar, want…
2020 ging ons jaar worden!
Toen kwam onze grote vriend corona om de hoek kijken. Ik heb welgeteld één maand bij het theater gewerkt, waarna we werden verzocht thuis te gaan werken. Na een half jaar werd mijn contract, uiteraard, niet verlengd. Mijn werk was prima, ik paste in het team, maar theaters sloten door heel Nederland en er moest bezuinigd worden. Klote, maar logisch. Ik voelde mijzelf weken rot over de situatie en kon mezelf er maar lastig overheen zetten. Ik begreep exact waarom het contract niet verlengd werd, maar toch voelde het enorm oneerlijk. Die verdiende plek was ik kwijt.
Na een belletje met een collega van het theater, kreeg ik het advies mezelf in te schrijven voor een werkloosheidsuitkering. Ik met een werkloosheidsuitkering? Wauw. Ik ken genoeg mensen die er gebruik van maken en het is prachtig dat het er is, maar toch kwam het er bij mij niet in.
Ik koos een andere kant; volle bak aan dat eigen bedrijfje wat ik naast mijn parttime job heb opgericht en man, wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Niet dat het geld nu binnenstroomt, maar de positiviteit die ik eruit kan halen is fantastisch. En dat is nodig dit jaar!
Een pandemie, demonstraties, protesten; de hele wereld staat op zijn kop, maar Dafke Design groeit. Daar ben ik trots op. En ik ben iedereen die tot nu toe zijn vertrouwen in mij heeft gestoken dan ook erg dankbaar.
2020 wordt mijn jaar, en daar ga ik zelf voor zorgen!
